ටිකිරි සිනහ සලන මාගේ
සිඟිති ලදැරියේ
කොමළ අඟර දඟර පාන
මගේ සොඳුරියේ
මේ වනන්තරේ
හිඳ නිරන්තරේ
කුරුළු ගීත අසන්නේ
තුරුළු වී හදේ
ඔබ සැරින්සැරේ
දී සිහින්සරේ
මගේ අදර සිඹින්නේ
හැඟේ පෙම් සුවේ
Saturday, December 26, 2015
Thursday, December 24, 2015
153 සතිය
ඇදුමෙහි මඩ ගෑවුනු කල එය සෝදා පිරිසිදු කරගන්නා නුවණැත්තෙකි, දක්ෂයෙකි.
නමුත් පිරිසිදු ඇදුම් මඩෙහි දමමින් සෝදන්නා දක්ෂයකු නොව මෝඩයෙකි.
Friday, December 18, 2015
කණ්ඩායම් සාදය
බොලාලාට කියාපිනාලන්ට මේ පහුගිය දොහක අපේ පාසැල් වාරොසික කණ්ඩායම් සාදය සංවිධානය වුනා නෙව. මටත් ඕං ආරාධනාවකුත් කොරාලා ලඟටම පුරවේස පත්තරයකුත් ගෙනත් දුන්නු හින්දා පළමු වතාවට ඕං මාත් සහභාගී වුනා කියමුකෝ.
හප්පච්චියේ කලැබ් එකට ඇතුළු වෙනකොටම සල්ලි කොල පුලුස්සාගෙන දුම් පිට කොර කොරා සැට් එකක් දොරකොඩට වෙලා අල්ලාප සල්ලාපයේ. බොලාට කියාපියාලන්ට මේ හිච්චියට උන්න මිත්තරයො බාප්පොච්චිලා වගේ නෙව අඳුරගන්නත් අමාරුයි. මාත් ඕං දුං ගහනඑක ඉවසා දරාගන්න බැරිව කලැබ් එක ඇතුලට ගියා. ඇතුලට ගිය හැටියෙම නැටුම් තෙල් සප්පායම. මට ඉතින් නටාපිනාලන්ට ඔය තෙලේ මක්කටැයි කියාලා ඇපොල් කැල්ලක් දෙකක් කාපිනාලා සිසිල් බීම වීදුරුවක් තොල ගාපිනා. ඉතිං ඕං පුරාණ යාළු මිත්තරයෝ ඇවිත් “ආ මචාං කොහොමදැයි, මක්කදැයි මේ දවස්වල කොරාපිනාලන්නේ “ කියාලා අතට අත දීලා බදාගෙන ඉඳලා යනවා.
ඒ අස්සේ මේං දහඅටේ විස්සේ ගැටිස්සියො ටිකකුත් මුන් ගෙන්නාපිනාලා. තනියෙන් නටාපිනාලන්ට බැරි ඈයින්ට ඡෝඩු දමාගෙන නටාපියාලන්ට. හප්පොච්චියේ මේ ගැටිස්සියොටික දැක්කම මට හෝස් ගාලා ගියා. අම්මාපල්ලා මුන් මව් දෙමව්පියො නැති අහසින් වැට්ච්චි එවුන් වගේනෙව හැසිරුනේ. තමන්ගේ දුවලා මේ වයසට කොරන එව්වා දැක්කොත් ඒ අම්මලා විලි ලැඡ්ඡාවේ පොලෝ පලාපියාගෙන යාවී කියලා මට හිතුනා.
කොහොමැ කොහොමැ හරි රෑ දෙගොඩහරිය වෙනකම් කකා බිබී නටාපිනාලා කට්ටිය ගෙවල්වලට ගියාපිනා. සමහරු නැටුම්තෙල් වැඩිවෙලා උන්ගේ බාල සන්ධිය මතක්වෙලා වාගේ දණගාපිනාලා, බඩ ගාපිනාලා, තව අයගේ කර උඩින් නෙව ගියේ.
අම්මාපල්ලා මට මේ සේරම අවසානයේ මගේ මේ ඔළුවට ආවේ, අර ගැටිස්සියොයි අපෙයි අතරේ වෙනස මක්කදැයි කියාලා. අපි කාපිනාලා බී පිනාලා, නටාපිනාලා රුපියල් දෙතුන්දාහකුත් වියපැහැදම් කොරාපිනාලද්දී එවුනුත් කාපිනාලා බී පිනාලා, නටාපිනාලා රුපියල් දෙතුන්දාහකුත් උපයා සපයාගෙන ගියා.
බලාපිනාලාගෙන යනකොට බාබර්ට සල්ලිත් දීලා කොණ්ඩෙත් දීපිනාලා එනවා වගේ පිරිමි වෙච්චි අපිත් සමහර වේලාවට ගැනූන්ට වින්දනයත් දීලා සල්ලිත් දීපිනාලා එනවා නෙව
හප්පච්චියේ කලැබ් එකට ඇතුළු වෙනකොටම සල්ලි කොල පුලුස්සාගෙන දුම් පිට කොර කොරා සැට් එකක් දොරකොඩට වෙලා අල්ලාප සල්ලාපයේ. බොලාට කියාපියාලන්ට මේ හිච්චියට උන්න මිත්තරයො බාප්පොච්චිලා වගේ නෙව අඳුරගන්නත් අමාරුයි. මාත් ඕං දුං ගහනඑක ඉවසා දරාගන්න බැරිව කලැබ් එක ඇතුලට ගියා. ඇතුලට ගිය හැටියෙම නැටුම් තෙල් සප්පායම. මට ඉතින් නටාපිනාලන්ට ඔය තෙලේ මක්කටැයි කියාලා ඇපොල් කැල්ලක් දෙකක් කාපිනාලා සිසිල් බීම වීදුරුවක් තොල ගාපිනා. ඉතිං ඕං පුරාණ යාළු මිත්තරයෝ ඇවිත් “ආ මචාං කොහොමදැයි, මක්කදැයි මේ දවස්වල කොරාපිනාලන්නේ “ කියාලා අතට අත දීලා බදාගෙන ඉඳලා යනවා.
ඒ අස්සේ මේං දහඅටේ විස්සේ ගැටිස්සියො ටිකකුත් මුන් ගෙන්නාපිනාලා. තනියෙන් නටාපිනාලන්ට බැරි ඈයින්ට ඡෝඩු දමාගෙන නටාපියාලන්ට. හප්පොච්චියේ මේ ගැටිස්සියොටික දැක්කම මට හෝස් ගාලා ගියා. අම්මාපල්ලා මුන් මව් දෙමව්පියො නැති අහසින් වැට්ච්චි එවුන් වගේනෙව හැසිරුනේ. තමන්ගේ දුවලා මේ වයසට කොරන එව්වා දැක්කොත් ඒ අම්මලා විලි ලැඡ්ඡාවේ පොලෝ පලාපියාගෙන යාවී කියලා මට හිතුනා.
කොහොමැ කොහොමැ හරි රෑ දෙගොඩහරිය වෙනකම් කකා බිබී නටාපිනාලා කට්ටිය ගෙවල්වලට ගියාපිනා. සමහරු නැටුම්තෙල් වැඩිවෙලා උන්ගේ බාල සන්ධිය මතක්වෙලා වාගේ දණගාපිනාලා, බඩ ගාපිනාලා, තව අයගේ කර උඩින් නෙව ගියේ.
අම්මාපල්ලා මට මේ සේරම අවසානයේ මගේ මේ ඔළුවට ආවේ, අර ගැටිස්සියොයි අපෙයි අතරේ වෙනස මක්කදැයි කියාලා. අපි කාපිනාලා බී පිනාලා, නටාපිනාලා රුපියල් දෙතුන්දාහකුත් වියපැහැදම් කොරාපිනාලද්දී එවුනුත් කාපිනාලා බී පිනාලා, නටාපිනාලා රුපියල් දෙතුන්දාහකුත් උපයා සපයාගෙන ගියා.
බලාපිනාලාගෙන යනකොට බාබර්ට සල්ලිත් දීලා කොණ්ඩෙත් දීපිනාලා එනවා වගේ පිරිමි වෙච්චි අපිත් සමහර වේලාවට ගැනූන්ට වින්දනයත් දීලා සල්ලිත් දීපිනාලා එනවා නෙව
Saturday, December 12, 2015
152 සතිය
අපට ලෝකේ කැමතිම දේ තුරුලු කරගෙන ඉන්න දුන්නොත් කොපමණ කාලයක් එසේ සිටිය හැකිද?
මවකට තම එකම දරු සිඟිත්තා එපා නොවී කොපමණ කාලයක් තුරුළු කරගෙන සිටිය හැක්ද?
මවකට තම එකම දරු සිඟිත්තා එපා නොවී කොපමණ කාලයක් තුරුළු කරගෙන සිටිය හැක්ද?
Tuesday, December 1, 2015
Subscribe to:
Posts (Atom)