103 සතිය

ගමනක් යාමේදී මුලින්ම අවසාන නැවතුම්පොල කෙසේ විය යුතුදැයි තීරණය කරන්න. මග නවතින තැන් පසුව තීරණය කල හැක. අපේ ජීවිත ගමනේ ඉලක්කය විය යුත්තේද අවසාන නැවතුම්පොල කෙසේ විය යුතුදැයි තීරණය කිරීමයි.

102 සතිය

අපේ අරමුණට උපකාර වන දේ හොද දේ වන අතර අපකාර වන දේ නරක දේ වේ. අනෙක් ඒවා හොද හෝ නරක හෝ නොවේ.

පෑදුනු මිණිමුතු වීය ගිනිසිළු 27

"මට කොහොමත් එකයි " මං කිව්වා. පස්සේ අපි නුවර වැව  පහුකරලා හුන්නස්ගිරිය පැත්තට යනකොට හමුබුවෙච්චි තානායමක නැවතුනා.රෑ කෑම කන්න පොල්අතු හට් එකක් යට ලැස්ති කරල තිබූනේ. බැදපු වැව්මාලූ සමග රයිස් එකක් තමා මුදලාලී ඕඩර් කරල තිබුනේ. මිනිහා නම් බියර් එහෙකුත් බිබී මාත් එක්ක කතාව පටන් ගත්තා.
"අරවින්ද අඩියක් පුඩියක් ගහනවනම් කියන්න මං ඕඩර් කරන්නම්, මං නම් ඕවා එච්චර ඔලුවෙ තියන් ඉන්න මිනිහෙක් නෙවේ." මං ඉතින් ගමේ ඉන්දැද්දි උඔලත් එක්ක රා ටිකක් බීල තිබ්බට ඔය රට බීම බොන එකෙකේ නෙවේනේ. මං කිව්වා"අනේ සර් මං ඕවා පාවිච්චියක් නෑ, සර් බොන්න" කියලා. එතකොට මිනිහා කියනවා "මං දන්නවනේ අරවින්ද ගැන, මං නිකමට වගේ ඇහුවේ, අරවින්ද බෙදාගෙන කන්න මං මේක ෆිනිෂ් කරපු ගමන් කනවා" කියලා මිනිහා බියර් කෑන් එකෙන් උගුරක් බීලා ටිකක් මගේ පැත්තට නැඹුරු වෙලා ටික්ක සීරියස් විදියට කියනවා  " පුතා දන්නවනේ මං අනූෂා ව හදාගත්තේ මගේ පණ වගේ. මට ඉතින් මගේ චුටී මැණිකේ තරම් දෙයක් තියනවද, ඒ ළමයා මොන වරදක් කලත් මං දන්නවා අපේ පවුලට අවනම්බු වන විදියෙ දෙයක් නොකරන වග. තරුණ ළමයි උනාම ප්‍රේම සම්බන්ධතා ඇතිවෙනවා. මං කියන්නෙ නෑ ඒක වරදක් කියලා. පුතායි අපේ දුවයි දැන් සෑහෙන කාලයක් ලගින් ඇසුරු කරන නිසා ඒ වගේ දෙයක් සිද්ධ වෙන්න බැරිකමකුත් නෑනේ. බය වෙන්න එපා එහෙම දෙයක් තියෙනවනම් කෙලින්ම කියන්න, අම්මපා එහෙම දේකට මගේ කිසීම ආරෝවක් නෑ. මං උනත් මගේ දුවට හොයන්නේ සල්ලිකාරයෙක් නෙවේ. සල්ලිනම් මට ඕනතරම් තියෙනවා, එහෙම ඇයෝත් ඕන තරම් අදුරනවා. ඒත් මනුස්සකම කියන එක හැමෝම ළඟ නෑනේ."
මිනිහා මොකාටද එන්නෙ කියලා මට තේරුණා. අනූෂා කලින්ම මට මේක කියලනෙ තිබුනේ. මට ඇත්තටම ඒ වෙලාවේ මහා පිළිකුලක් ඇතිවුනේ. මිනිහා නිකන් කතාකලේ මේලෝකේ ඉන්න හොදම තාත්තා එයා වගේ. ඒ මිනිහා අර අහිංසක කෙල්ල බිල්ලට දීලා තමන්ගේ දුව නින්දාවෙන් බේරගන්න දඟලට හැටි. මට එහෙමයි ඒ වෙලාවේ හිතුනේ.
මිනිහා දිගටම කතාකරගෙන කරගෙන ගියා.
"අරවින්ද මගේ දුවත් එක්ක සම්බන්ධකමක් තියෙනම් කියන්න, මගේ කිසිම විරුද්ධත්වයක් නෑ ඒගැන"මං කිව්වා " අනේ මුදලාලී මං කන්න දීපු සර්ට එහෙම කරනවද, අනූෂාට මං සැලකුවේ මගේම සහෝදරියකට වගේ" කියලා.
 එහෙම කිව්වම මිනිහා ටිකක් තරහින් වගේකිව්වා "හරි හරි එහෙම වෙන්න ඇති, ඒ වුනාට අරවින්දට මගේ දුවව බදින්න බැරි වෙන්න හේතුවක් නෑනේ, එයා ඔයාගේ සහෝදරියක් නෙවේනේ, මේ දේපල ඔක්කොම එයාට මං ලියල තියෙන්නේ, ඔහේට රජෙක් වගේ ඉන්න හැකි. මොකද අනූෂාගේ ගතිගුණ වල වැරැද්දක් තියෙනවද, අර අයිවන් කාරයා අනූෂෘව රවට්ටගත්තට ඒ ළමයා වරදක් කරගෙන නෑනේ. අරවින්ද ටිකක් මේ ගැන කල්පනා කරනවා මනුස්සයෝ, මං මේ ඔහේට අම්ම අප්පවත් නොකරන දෙයක් කරන්නේ."

අනූෂා ගැන මං නොදන්නවයෑ, මං දැක්කනේ ෆිල්ම්හෝල් එකේ ඉවෝන් එක්ක උන්නහැටි, කොහොම හරි ඒකීව මගේ ඇගේ ගහලා බෙරෙන්න මේ යකා හදන්නේ කියලා මගේ හිත මට කියන්න ගත්තා. ඒත් ඉතින් දැන් මට බැරිය කීවොත් මේකා මෙතන ඩෙගා නටන්න පටන්ගනීවී. මොකක් හරි කියලා ෆේප් වෙන්න ඔනෑ කියලා හිතලා මං කිව්වා. "හොදයි සර් මං කල්පනා කරලා කියන්නම්කෝ, දැන් සර් කන්න මං කාලා ඉවර වෙන්නත් ලඟයි " කියලා.

කොහොම හරි එදා දවස එහේ ඉදලා ඊ ළඟ දවසේ උදේම කොළඹ ආවා. ඒ එන අතරතුර කලින්දා රෑ සිද්ධවෙච්චි දේ ගැන නොයෙක් දේවල් කල්පනා උනා. ඇත්තටම මට අනූෂාගේ වැරැද්දක් ඒ වෙලාවට මතක් උනත් අනික් අතට බැලුවාම මං කියන තරම් හොද මිනිහෙක් ද? මං මොකද්ද කරේ ඉනෝකාට වචනයක් දීලා තියෙද්දි ගණිකාවක් එක්ක නිදි වැදුනා. ඒ අතින් බලද්දි අනූෂා කොල්ලෙක් එක්ක නිදි වැදිලා නෑනේ. මං කොහොමද දැන් ඉනෝකාට මුහුණ දෙන්නේ. හොදම දේ තමයි ඉනෝකාට ඇත්තම කියලා අනූෂාට කැමති වෙන එක. ඔන්න ඔය වගේ දේවල් තමා මගේ හිතේ කොළඹට එනකම්ම තිබුනේ. මොකද  අනූෂාගේ හිතෙත් මං ගැන අදහසක් තිබුණු බව එයාගේ හැසීරීම් වලින් ඒ වෙනකොට මට දැනිලා තිබුනේ.  

Next chapter - http://asanka-mind.blogspot.com/2014/07/28.html