Thursday, September 26, 2013

අබිනික්මන

කෝපි මල් සුවද දැනෙනා වදුලු වන පෙතේ
මා හුදකලා උනත් නුඹ ලඟ සිටිනු සේ දැනේ
මුලු ලෝකයම මකා දැමුවත් මම මගේ සිතේ
නුඹ මතක නැති කරන්නට ඇයි මට නොහැකි උනේ

අබිනික්මන් කෙරුවත් මා හැරදා ගිහිගේ
නුඹ සක්මන් කරන්නෙ ඇයි තවම මගෙ හදේ
යලි හොල්මන් කරමින් නුඹ හදවතෙහි මගේ
පෙම් යදමින් සන්තානයෙ තව තවත්  බැදේ

හැම පැතුම් දවා දැමුවත් සව්සිතින් මගේ
නුඹ ඉතිරි උනේ කොහොමද මට කියා දෙන් හදේ
මට එතෙර වන්න සහය දෙන්න මේ සසර ගගේ
නුඹ දුන් පොරොන්දු අද අමතක උනා දෝ ලදේ

No comments:

Post a Comment