"පුතා.. පැටියෝ.. සුදු පැටියෝ.. " හොදට පුරුදු කටහඩකි. මා අපහසුවෙන් දෙනෙත් හැරීයේය. විශාල අහිංසක ඇස් දෙකක් මා දෙස බලා සිටී. මොහොතකින් මා අම්මා හැදින ගත්තේය. මම කතා කීරීමට උත්සහ ගතිමි. නමුත් එය කල නොහැකි විය. එය දැනුණු නිසාදෝහෝයි අම්මා කදුළු පිරි දෙනෙතින් මා දෙස බලා අහිංසක හිනාවක් මවා ගත්තාය. මොහොතක් හිස අතගාමින් සිට ඈ යන්නට ගියාය. තාත්තා ද ඒ අසල සිට යනු දුටුවේ එවිටයි.
ඔවුන් ගොස් මද වේලාවක් යන විට මට වම් පැත්තට වන්න පිට පැත්ත සියුම් වේදනාවක් හට ගෙන එය ක්‍රමක්‍රමයෙන් වැඩිවන්නට විය. මම එය දත් මිටි කාගෙන ඉවසමි. ටික වේලාවකින් එය සුපුරුදු වේදනාවක් විය. මා සිටින්නේ සීත කාමරයකය. එය මොන වාගේදැයි බැලිමට සිතුනමුත් ඒ මේ අත හැරීමට යම් බියක් ඇතිවිය. මම මගේ සිතින් ශරීරය ඔස්සේ ගමන් කලෙමි. ඉකිලි දෙපස ප්ලාස්ටර් කර ඇත. ඉන අසලින් බට කීපයක් ඇතුලු කර ඇත. වම් අතෙහි සමනල කටුවකින් සම්බන්ධ කර ඇති බටයක් සහ නහය තුලින්ද බට දෙකක් ඇතුළු කර ඇත. ඉතින් මට එක් ඇලයක සිට අනෙක් ඇලයට හැරීමට අවශ්‍ය වුවද එය කල නොහැක.
ඒ අවස්ථාවේ මා අසලට නර්ස් නොනා කෙනෙක් පැමින බට ටික පරික්ෂා කර බලා මා හා සිනා සි ඔළුව අතගා යන්නට ගියාය. නැවතත් මට නින්ද ගියේය. නැවත ඇහැරෙන විට කලින් ඇවිත් ගිය මිසී මා අසල සිටියාය. ඈ උණුසුම් වතුර භාජනයක් සහ තුවායක් ඇද අසල බංකුවක හෝ මේසයක, (එය ඔළුව අසල තිබූ බැවින් හරියටම නොපෙනුණි) තබා මගේ මූණද ප්ලාස්ටර් නොතිබූ සිරුරේ සියළු කොටස් ද තෙත මාත්තු කළාය. මට මගේ ගෙදම්මා සිහි විය.
මම මෙලෙස සති දෙකක් පමණ අයි. සී. යූ එකේ සිටියේය.
No comments:
Post a Comment