අනුන්ගේ මගුල

බොලාලා බලනවා ඇති මොකදෑ මේකා මේ හැටි මගුල් වලටම කෙනෙහෙලි කම් කොරන්නේ මුගේ මගුලට කෙලවෙලා වද්ද කියාලා. අනේ අම්මපල්ලා මගේ මගුල් එක්ක එහෙම ආරෝවක් නෑ බාල්ලා. මාත් කැමති බොලාලා ලස්සනට මගුලක් ගන්නවට. ඒත් බාං මේ රටේ එදා වේල කන්ට නැතිව දහසක් එවුන් හූලද්දී එක දොහක් වෙනුවෙන් කරන මේ විනාසය තමා මට රුස්සන්නැත්තේ.
 අම්මාපල්ලන්න මෙව්වා ඇහැට කනට වැටෙනකොට මගේ කට කොයි කොයි ගානවා. ඒක නෙව ඔන්න ඔහේ යන යකා කොරහත් බිදගෙන පලච්චාවේ කියාලා මෙන්න මේකත් කියාලාම යන්න හිතුනෙ.

බොලාට කියන්න අපේ නගා මේ දෙතුන් දොහක ඉදාන් ලක ලැහැස්ති වෙනවා. නෑ නෑ උන්දැගෙ නෙවී යාළුවෙක්ගේ මගුලකට යන්න. ඉතීන් කොච්චරවාත් කන්කෙදිරිගාලා තාත්තාගෙන් තුන් හාරදාහකුත් ඉල්ලාගෙන අම්මාත් එක්ක ගියානෙව සොපින්. බොලාට කිව්වට මොකෑ මේකී කොහොමින් හරි ගෙඩි පිටින්ම රු 10 000කට කෙල කරලනෙව ආවේ. ඒ මදිවට තව ලිවුන් කරදහියක දමා එන්ට රු 3 000 කුත් ඉල්ලා ගත්ත නෙව.

අනේ අම්මාපල්ලා මං අහන්නේ මේ කාගෙවත් මගුලකට ගෙහුන් එක වේලක් කන්ට 15000 වියදම් කොරාපන්කෝ. ඇයි බාන් සැලුන් එකට ගෙහුන් මූනට අත්තිවාරම් දාලා කාරිය හැඩ වෙන්නත් 2 000ක් විතර යනවනෙව. නෑ මං අහන්නේ මොකෝ පිරිසිදු අලුත් පාට ඇදුමක් ඇදලා, නාල කොරලා පිරිසිදු වෙලා , පිළිවෙලකට ඇදගෙන ගෙහුන් යාලුවටත් සුභ පතලා කාරීය ආවාම මක්කා වෙනවද. රු 3 000 ට 5 000ක් දුන්නත් කාරියක් නෑ නෙව එහෙනං. මොකෑ මගුලට උන්ටත් හරි වියදම් නැතෑ.

වෙන මොකටද ඉතින් මහන්තත්ව කමයි, උජාරුවයි පෙන්නන්න නෙව. සමහරක් පිරිමිත් ඔහොම ඉන්නවා. බොලාට කියන්න මං යාළුවෙක්ගේ මගුලට ගියා. රු 1 500 යි ගියේ. මං ගාව තුබුනු අලුත්ම ඇදුම ඇන්දා පොල්තෙල් ටිකක් ගාලා ඔළුව පීර ගත්තා. අපි ඉතින්  දානෙටයි, විනෝද ගමන් යන්නයි හැම මගුලටම කමිසෙයි කලිසමයි නෙව. විස්ස විද්දියාලෙටත් ගෙහුන් ඒ ගමන්ම මගුලටත් ගෙහුන් ආවා.

මං ලග ගද නැති හින්දා සෙන්ට් ගැහුවෙත් නෑ, පොල් තෙල් වලට යසට කොණ්ඩේ හිටින හින්දා ජෙලි ගෑවෙත් නෑ. ස්කෝලෙ දාන සපත්තු දෙක හම ගියපු තැන් පොලිස් කොරගෙන දාගෙන යස අගේට ගෙහුන් ආවා මොකෙක්වත් මුකුත් කීවේ නෑ අම්මා පල්ල. මං ඉතින් ජොබ් එකක් කොලානම් දෙතුන් දාහක් දෙන්ට තිබ්බා කියාලා රු 1 000 දීලා ආවා. මං අහන්නේ ඔය වගේ සෝභන වැඩ වලට නැතිව කාසිය බාගේ ප්‍රයෝජ්ජන් ඇති දේකට විය පැහැදම් කොලානම් මක්ක වෙනවද.