Friday, September 23, 2011

මළ ගෙදරද? මල ගෙදරද?

ඔය මගුල වගේම උත්සවශ්‍රියෙන් කොරන එකක් නෙව අවමගුල. හැබෑටම කෙනෙක් මළාට පස්සෙන් පහු ලක්සො ගණන් වියපැහැදම් කොරාගෙන සමරන්න ඕනැමද?. සමහර ඈයින් මළාට පස්සෙන් පහු පූර්ණ ගෞරව සහිතව, බෝතල් පාටී, කැරම් තරගාවලි, බූරු කුට්ටම් පොර, දුම්බීම දන්සැල් තියලා මීනී බැන්ඩ් ගහලා ගජරාමෙට පවත්වනවනේ හැබෑටම.
 ඔය ගම්පලාත්වල බලන්න එපෑයෑ අම්මාපල්ල ජීවිතේට සමාජ ආස්සොරයක් නැති එකෙක් සෙත්තපෝච්චි උනත් ගමකට සෙනග ඉන්නව නෙව ඉළව් ගෙදර. උන්ට කෝපී දීලම ගෙදර ඇත්තො නන්නත්තාර වෙනවා. සමහර එවුන් දවස් හතම නිදිමරාගෙන ඉන්නේ හැබැයි ඕං මළ එකා ගෑනුද පිරිමිද කියලවත් දන්නෑ නෙව.
 මං අහන්නේ හැබෑටම ඔයහැටි වියපැහැදං කොරාගෙන මනුස්ප සරීරයක් කුණු කර කර තබාගන්නේ මක්කටෙයි. මං අහල තියෙයි ඔය සමහර පැති වල කුලියට අඩන ගැනුත් ඉන්නවනෙව කියාලා. ඉන්නකං පැත්ත බලන්නැතුව හිටපු අඹු දරුවෝ බලන්ට එපෑයැ අනේ අපිව දාලා යන්න ඒපෝ කියලා හූ තියන හැටි. ඕක ඇහුනම ඉතින් අර මළ එකා ඒ ගෙදරම බින්න බැහැ ගන්නවා පෙරේතයෙක් වෙලා හරි ඕං. පස්සෙන් පහු බනිනවා මූ මැරිලවත් අපිට ඉන්න දෙන්නේ නැති හැටියක්ය කියාලා. ඉස්සරනං ඕං යසෝධරාවත හරි වෙස්සන්තර කව හරි කියලා තමයි දුක තූනී කොරගන්නේ.
 මං කියන්නේ අර මුස්ලිම් ඇත්තෝ වගේ මළදාම වලදෑම කොරානං අහවරනෙව. සමහර අවස්ථා වල තියාගන්නම වෙනවනම් විතරක් තියා ගත්තනම් ගැටලුවක් නෑ. ඒත් ඉතින් ඉලව් ගෙදර එක එක එවුන්ගේ සූදු පොලයි සුරා පොලයි නොකර ඒ කාසී වලින් පිනක් දහමක් කොරාලා අර මැරිච්ච මනුස්සයට පිං අනුමෝදං කොරානම් අහකයිනේ.

No comments:

Post a Comment